اثر عصاره الکلی زنجبیل طی دوران جنینی و شیرخوارگی بر سطح سرمی هورمون های تستوسترون، fsh ، lh و سلول های دودمانی جنسی زاده های نر بالغ موش صحرایی

زمینه و هدف : زنجبیل یک طعم دهنده مواد غذایی و یکی از گیاهان دارویی است که در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله اختلالات باروری و ناتوانایی های جنسی مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به آن که برخی از این اختلالات مربوط به زمان های جنینی و شیرخوارگی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر مصرف زنجبیل طی دوران جنینی و شیرخوارگی بر هورمون های تستوسترون، محرک فولیکول (fsh)، لوتئینی کننده (lh) و سلول های دودمانی جنسی زاده های نر بالغ موش صحرایی انجام گردید. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 72 سر موش ماده بالغ به 9 گروه تقسیم شدند. گروه ها شامل کنترل، شم (دریافت کننده 0.5ml آب مقطر روزانه) در دو دوره پره ناتال و نئوناتال، شش گروه دریافت کننده عصاره الکی زنجبیل (خوراکی) با دوزهای 50 ، 100 و 200 mg/kg/bw در دو دوره پره ناتال و نئوناتال بودند. در پایان دوره شیرخوارگی، زاده های نر گروه های مختلف جدا و در زمان بلوغ از هر گروه به طور تصادفی 8 سر موش انتخاب شدند. پس از خون گیری از نمونه ها، میزان هورمون های جنسی سنجیده شد. همچنین با جداسازی بیضه ها تعداد سلول های لایدیگ، سرتولی، اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید شمارش گردید. یافته ها : زنجبیل در میزان هورمون تستوسترون در تمام گروه های تجربی باعث افزایش آماری معنی دار (p<0.05) و در میزان fsh و lh گروه های دریافت کننده دوزهای 100 و 200 mg/kg/bw کاهش آماری معنی دار (p<0.05) و در تعداد سلول های لایدیگ و اسپرماتوگونی گروه های دریافت کننده دوز 200 mg/kg/bw و سرتولی، اسپرماتوسیت و اسپرماتید گروه های دریافت کننده دوزهای 100 و 200 mg/kg/bw افزایش آماری معنی داری (p<0.05) مشاهده شد. نتیجه گیری : مصرف عصاره الکلی زنجبیل در دوره های پره ناتال و نئوناتال افزایش تستوسترون و سلول های دودمانی جنسی می گردد.